Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Elblągu

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 445/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Ostródzie z 26 września 2023r. w spr. II K 404/23

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który mógł mieć wpływ na treść orzeczenia i rażąco niewspółmiernej kary

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Obrońca skazanego w apelacji podniósł zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który mógł mieć wpływ na treść orzeczenia i rażąco niewspółmiernej kary łącznej orzeczonej z zastosowaniem asperacji w niewielkim zakresie.

Mimo argumentów przytoczonych przez obrońcę dla wykazania zasadności ww zarzutów, to faktycznie – w realiach omawianej sprawy- nie było podstaw do znaczącego, postulowanego obniżenia orzeczonej kary łącznej z uwagi choćby na wielokrotną karalność oskarżonego. Z informacji z KRK wynika bowiem, że na przestrzeni lat 2003-2023 wobec K.S. zapadło kilkanaście wyroków skazujących. Wymierzając zaś karę łączną w ramach wyroku łącznego i oceniając zachowanie skazanego – chociaż skarżący uważa, że sąd I instancji przecenił tą okoliczność przy kształtowaniu wymiaru kary łącznej- należy brać też pod uwagę czy oprócz popełnienia czynów przypisanych mu w wyrokach jednostkowych podlegających połączeniu to czy skazany popełnił inne przestępstwa, gdyż popełnienie wielu przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym przemawiającym za orzekaniem surowszej kary łącznej, co ma przecież zastosowanie w niniejszej sprawie, gdy w świetle niepoprawnego zachowania skazanego popełniającego dotychczas wiele przestępstw, w tym w warunkach powrotu do przestępstwa, to nie można stawiać pozytywnej prognozy co do jego zachowania w przyszłości. Ponadto kary z wyroków podlegających łączeniu- również wbrew stanowisku obrońcy z uzasadnienia apelacji, że były to przestępstwa podobne- były orzekane za różne przestępstwa (przeciwko mieniu, rodzinie, wymiarowi sprawiedliwości), stąd przy kształtowaniu surowszej kary łącznej wobec skazanego należało uwzględnić i to, że wcale nie zachodziło podobieństwo popełnionych przestępstw stanowiące wyznacznik do orzekania łagodnej kary łącznej. Przy czym sąd I instancji przy kształtowaniu kary łącznej uwzględnił już właściwie, że przestępstwa z wyroków objętych węzłem kary łącznej zostały popełnione w bliskości czasowej, na przestrzeni kilku miesięcy, w niewielkich odstępach czasu.

Wbrew stanowisku skarżącemu to orzeczona kara łączna wcale nie jawi się też jako rażąco surowa w świetle opinii o skazanym z jednostki penitencjarnej. Wbrew przytoczonym w uzasadnieniu apelacji okolicznościom, iż zachowanie skazanego jest poprawne, że prezentuje on prawidłową postawę wykonując bezinteresowną pracę na rzecz Zakładu Karnego, że prawidłowo funkcjonuje w warunkach odosobnienia, to faktycznie z treści opinii skazanym wynika, że jego zachowanie jest oceniane jako przeciętne, że skazany społecznie nie udziela się, jest biernym uczestnikiem grupy „grypsujących”. Ponadto w opinii tej brak akcentowanej przez skarżącego informacji by wykonywał on jakąś pracę na rzecz ZK, a w świetle zapisu w opinii, iż skazany nie był nagradzany ani karany dyscyplinarnie, to jako niezrozumiały w okolicznościach omawianej sprawy należy potraktować też argument z uzasadnienia apelacji iż „jednostkowy incydent z udziałem osoby skazanego nie może przemawiać za ujemną prognozą penitencjarną”. Tak więc w świetle faktycznej treści opinii o skazanym, to nie można ustalać by zachowanie skazanego w trakcie odbywania kar wskazywało na zachowanie o wiele lepsze niż innych osadzonych, a tylko jako przeciętne, z którego wynika brak zaangażowania skazanego w proces resocjalizacyjny a jedynie dobre przystosowanie się do warunków panujących w jednostce penitencjarnej.

Podkreślić też trzeba, że wymierzając karę łączną, sąd nie może czynić tego w oderwaniu od określonych w art. 53 kk dyrektyw wymiaru kary, przy uwzględnieniu specyfiki orzekania o karze łącznej, a także przy uwzględnieniu celów takiej kary. Obniżenie zaś skazanemu kary w stosunku do tej dotychczas wymierzonej mogłoby zostać odczytane jako przejaw niezrozumiałej pobłażliwości wobec osób notorycznie popełniających przestępstwa.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku i orzeczenie kary łącznej w oparciu o zasadę asperacji zbliżonej do absorpcji

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

O rażącej niewspółmierności kary można mówić, gdy sąd orzekł karę zgodnie z ustawą, ale rażąco niewspółmiernie lub niesłusznie. Pojęcie niewspółmierności rażącej oznacza znaczną, wyraźną i oczywistą, a więc niedającą się zaakceptować dysproporcję między karą wymierzoną a karą sprawiedliwą (zasłużoną). Tymczasem w realiach niniejszej sprawy analiza danych z akt sprawy, w tym treści wyroków i opinii o skazanym, danych o jego dotychczasowej karalności, nie wykazała by sąd I instancji dopuścił się błędu w ustaleniach faktycznych i w konsekwencji by orzekł karę łączną rażąco surową, co przedstawiono powyżej, w powodach uznania zarzutów i argumentów z apelacji za niezasadne.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

zaskarżony wyrok

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Z przyczyn dla których zarzuty, argumenty i wniosek końcowy z apelacji obrońcy skazanego nie zasługiwały na uwzględnienie.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Pkt. II, III

Apelacja obrońcy skazanego nie podlegała uwzględnieniu, stąd skazany winien ponieść koszty za postępowanie przed sądem II instancji, ale zachodziły podstawy do zwolnienia skazanego od kosztów postępowania odwoławczego z uwagi na trudną sytuację materialną związaną z jego osadzeniem i koniecznością zapłaty zaległych alimentów (art. 624§1kpk).

Ponieważ skazanego w postępowaniu odwoławczym reprezentował obrońca ustanowiony z urzędu, to należało zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz kancelarii tego obrońcy kwotę 240 zł brutto oraz kwotę 166,06 zł tytułem zwrotu kosztów dojazdu do sądu zgodnie z przedłożonym spisem (art. 29 ust. 1 prawa o adwokaturze i §11 ust.5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie) .

7.  PODPIS

Natalia Burandt Elżbieta Kosecka-Sobczak Krzysztof Korzeniewski