Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Elblągu

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 317/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Elblągu z 15 maja 2024r. w spr. VIII K 1253/23

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

Z apelacji obrońcy skazanego – błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia poprzez pominięcie okoliczności uzasadniających zastosowanie w zaskarżonym zakresie dot. rozstrzygnięć z pkt. I i III wyroku zasady absorpcji

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Obrońca skazanego w apelacji podniósł, iż sąd I instancji, kształtując wymiar kar łącznych, pominął okoliczności uzasadniające zastosowanie w zaskarżonym wyroku zasady absorpcji.

W uzasadnieniu apelacji wskazał, że zdaniem skazanego, należało uwzględnić i w oparciu o to złagodzić wymierzone kary łączne, takie okoliczności jak:

- ścisły związek zachodzący pomiędzy poszczególnymi przestępstwami , za które wymierzono kary jednostkowe, w szczególności skierowane przeciwko mieniu,

- podobną postać zamiaru i rodzaj winy,

- generalnie pozytywną opinię z zakładu karnego, prawidłowe zachowanie podczas odbywania kary oraz krytyczny stosunek do popełnionych przestępstw,

- zły i pogarszający się stan zdrowia skazanego.

Jednak analiza zapadłych wyroków wymienionych w części wstępnej zaskarżonego wyroku łącznego, opinii o skazanym i danych z KRK, przy uwzględnieniu argumentów z pisemnego uzasadnienia zaskarżonego wyroku, nie wskazuje na zasadność zarzutu z apelacji obrońcy skazanego.

Bowiem wbrew tezie obrońcy, to nie zachodzi ścisły związek pomiędzy przestępstwami, za które wymierzono kary jednostkowe objęte węzłem kary łącznej z pkt. I zaskarżonego wyroku. Mimo, że przestępstw tych skazany dopuścił się na przestrzeni paru miesięcy tj. od grudnia 2018r. do czerwca 2019r. to przestępstwa te nie były tylko przestępstwami p-ko mieniu, ale skazany popełniał obok przestępstw z tej kategorii także przestępstwa p-ko wolności, wymiarowi sprawiedliwości czy p-ko zdrowiu. Tym samym nie można zgodzić się aby zaszła bliskość kwalifikacyjna czynów objętych węzłem kary łącznej z pkt. I, co czyni odnoszący się do tego argument obrońcy gołosłownym. Podobnie należy ocenić argument dot. podobnej postaci zamiaru i rodzaju winy, gdy autor apelacji poza hasłowym przytoczeniem, nie wskazał argumentów dla wykazania takiej okoliczności, a jak wyżej wskazano to skazany nie dopuszczał się tylko czy szczególnie przestępstw z kategorii przeciwko mieniu. Skoro więc skazany dopuścił się przestępstw skierowanych przeciwko różnym dobrom prawnym, to już z tego powodu w pełni uzasadnionym było wymierzenie mu kary łącznej w pkt. I z zastosowaniem zasady asperacji.

Natomiast w zakresie kary łącznej wymierzonej w pkt. III wyroku to argumenty obrońcy o bliskim związku czasowym i co do podobnej kategorii przypisanych skazanemu jednostkowych przestępstw, są zasadne, przy czym skazany nie dopuścił się przestępstw popełnionych od lipca do listopada 2021r. p-ko mieniu, ale w tym czasie dopuścił się przestępstw z art. 190§1 kk. Jednak mimo tego i tak nie zaszły powody aby karę łączną z pkt. III orzec w dolnej granicy ustawowej określonej w art. 86§1 kk. Bowiem sąd odwoławczy podziela pogląd, że „popełnienie więcej niż dwóch przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym, przemawiającym za orzekaniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji" (wyrok SA w Łodzi z dnia 20 września 2001 r., II AKa 154/01, Prok. i Pr.-wkł. 2002, nr 4, poz. 26), zaś z informacji z KRK wynika wręcz ogromna wielokrotna karalność skazanego K. B. (1), stąd gdyby do tak karanego skazanego zastosować zasadę zbliżoną do absorpcji (która powinna mieć miejsce wyjątkowo), to wnioskowana kara łączna byłaby postrzegana jako wyraz jaskrawie niezasadnego premiowania sprawcy wielokrotnie popełniającego przestępstwa, którego dotychczas orzekane kary niczego nie nauczyły, skoro permanentnie nie przestrzega on norm prawnych. W konsekwencji wymierzenie skazanemu obu kar łącznych w niższym wymiarze prowadziłoby do pominięcia tak istotnych okoliczności jak stopień demoralizacji skazanego, wynikający z wielokrotnej karalności, jak i byłoby niezgodne z celami zapobiegawczymi i wychowawczymi kar łącznych. Tym bardziej, że i opinie o skazanym nie mają tak jednoznacznie pozytywnego wydźwięku jak stara się to zaprezentować obrońca w apelacji, bo mimo krytycznych deklaracji K. B. wobec popełnionych przestępstw, z pierwszej z nich wynika zastosowanie wobec skazanego 9 kar dyscyplinarnych, natomiast z kolejnej przystosowanie się skazanego do warunków izolacji, gdy skazany- pomimo motywowania- nie jest zainteresowany odbywaniem kar w systemie programowego oddziaływania, nie był nagradzany; gdy w obu opiniach zachowanie skazanego oceniono jako niewłaściwe, naganne.

Nie można też się zgodzić z zarzutem obrońcy aby sąd I instancji, kształtując wymiar kar łącznych, pominął okoliczność dot. złego stanu zdrowia skazanego, skoro z pisemnego uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że względy humanitaryzmu oraz stan zdrowia skazanego, przy nagromadzeniu okoliczności poczytanych skazanemu na niekorzyść, nakazały – w ocenie sądu- zastosowanie przy kształtowaniu kar łącznych zasady asperacji a nie pełnej kumulacji kar. Stąd mylny jest pogląd obrońcy iż stan zdrowia skazanego pozostawał poza zainteresowaniem sądu orzekającego i by nie został uwzględniony w procesie kształtowania wymiaru kar łącznych pozbawienia wolności.

Wniosek

O zmianę wyroku i wymierzenie kar łącznych z zastosowaniem zasady absorpcji lub znaczne złagodzenie obu kar łącznych

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z przyczyn dla których nie było podstaw do uwzględnienia zarzutu z apelacji obrońcy skazanego i przytoczonych tam argumentów.

Lp.

Zarzut

2.

Z apelacji skazanego – rażąco surowych kar

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Skazany zarzucając rażącą niewspółmierność , surowość kar łącznych , powołał się na zły stan zdrowia oraz swój wiek. Jednak jak wyżej wskazano, oceniając zarzuty z apelacji obrońcy, to sąd I instancji, przy kształtowaniu wymiaru kar łącznych uwzględnił wystarczająco okoliczność dot. stanu zdrowia skazanego. Co zaś do wieku K. B., to ma on rocznikowo lat 58, z czego wynika, że nie jest zgrzybiałym starcem. Ponadto skazany został doprowadzony na rozprawę apelacyjną, podczas której nie prezentował objawów wskazujących na znaczne pogorszenie stanu zdrowia, zajął też logiczne stanowisko w sprawie, co dodatkowo wspiera tezę, że jego stan nie optuje za obniżeniem kar łącznych.

Nie można też było uwzględnić na potrzeby postulowanego obniżenia kar łącznych tego, że skazany ma starszą matkę, która jest chora i z którą chciałby zamieszkać. Bowiem poza takim hasłowym powołaniem się na taką okoliczność przez K. B., to z opinii o skazanym wręcz wynika że jego matka oświadczyła, że nie chce mieć z nim żadnego kontaktu, obawia się go, bo skazany wobec niej zachowywał się nagannie, w tym groził jej.

Skazany podniósł też, że „nie zabił człowieka”, ale to że nie popełnił zbrodni nie może być usprawiedliwieniem dla popełnienia przez niego wielu innych przestępstw, gdy to, że „ogromną cenę zapłacił za popełnione przestępstwa” jest przecież konsekwencją jego permanentnego łamania prawa, co wynika z informacji z KRK oraz opinii o skazanym, a co stanowi okoliczność optującą za zaostrzeniem a nie złagodzeniem danej kary łącznej.

Reasumując, to na podstawie wszystkich ujawnionych okoliczności, które należało brać pod uwagę przy orzekaniu kar łącznych, uwzględniając też cele takich kar, to nie można było stwierdzić aby zaszedł wypadek rażąco niewspółmiernych kar łącznych orzeczonych w zaskarżonym wyroku. Wręcz kary te należało ocenić jako ukształtowane prawidłowo, pozbawione mankamentów na które wskazywali w apelacjach oboje skarżący.

Wniosek

O zmianę wyroku i wymierzenie niższych kar łącznych

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z przyczyn dla których nie było podstaw do uwzględnienia zarzutu z apelacji skazanego i przytoczonych tam argumentów.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok w zaskarżonej części co do kar.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Z przyczyn dla których nie było podstaw do uwzględnienia zarzutów i argumentów z obu apelacji, gdyż nie zachodziły warunki do korekty kar łącznych.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Pkt. II

W ustalonych okolicznościach sprawy, pomimo iż obie apelacje nie zasługiwały na uwzględnienie, to zachodziły podstawy do zwolnienia skazanego od kosztów postępowania odwoławczego z uwagi na jego trudną sytuację materialną i długoterminowy pobyt w jednostce penitencjarnej (art. 624§1kpk).

7.  PODPIS

Natalia Burandt Elżbieta Kosecka-Sobczak Krzysztof Korzeniewski