Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Elblągu

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 271/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Elblągu z 25 marca 2024r. w spr. VIII K 691/23

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

S. R. (1)

karalność oskarżonego

Czyn z art. 275§1 kk

Informacja z KRK

k.330-334

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1,

2

S. R. (1)

Brak udziału oskarżonego w zarzucanym czynie

Czyn z art. 275§1 kk

Zeznania P. Z. (1)

Wyjaśnienia oskarżonego

k.354-355,

k.355

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

Informacja z KRK

Informacja została sporządzona przez podmiot do tego uprawniony, jej treść nie była kwestionowana przez strony, stąd dowód ten zasługuje na wiarygodność.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1,

2

Zeznania P. Z. (1),

Wyjaśnienia oskarżonego z rozprawy odwoławczej

W toku rozprawy odwoławczej : zeznania złożył -prawomocnie skazany za zabór paszportu wspólnie i w porozumieniu z oskarżonym – P. Z. (1) , a dodatkowe wyjaśnienia złożył S. R. (1). Te relacje i świadka i oskarżonego nie zasługiwały na wiarygodność. Po pierwsze były one sprzeczne z wyjaśnieniami składanymi przez nich w postępowaniu przygotowawczym, w których obaj potwierdzili swój udział w zaborze paszportu, a także to, że dokonali jego zaboru wspólnie z inną osobą. Ponadto z doświadczenia życiowego wynika, że lepiej pamięta się zdarzenie w niedługim czasie od jego zaistnienia, niż po upływie 1 roku i 9 miesięcy od niego, stąd zapewnienia oskarżonego i świadka, że dopiero na rozprawie odwoławczej relacjonują prawdę, odmiennie niż w wyjaśnieniach po zdarzeniu, nie mogły być uwzględnione jako logiczne, tym bardziej, że nie potrafili jednoznacznie wykazać aby nie składali wcześniejszych wyjaśnień z postępowania przygotowawczego i dlaczego je złożyli w postaci przyznania się do zarzucanych czynów wspólnie i w porozumieniu z inną osobą. Należy też zauważyć, że w aktach znajduje się zapis z monitoringu hotelowego z dnia zdarzenia tj. 14 stycznia 2023r. na którym widać i oskarżonego i świadka myszkujących po recepcji hotelowej, a o utracie paszportu tego dnia zeznała w relacji z 17 stycznia 2023r. pokrzywdzona. Tym samym do zaboru paszportu nie mogło dojść wcześniej niż w dniu 14 stycznia 2023r., w trakcie zdarzenia zarejestrowanego na monitoringu, co starał się sugerować swoimi zeznaniami P. Z.. Tym bardziej, że początkowo w zeznaniach przed sądem odwoławczym starał się wykazać, że w hotelu był sam, a z S.R. spotkał się później, pod wieczór, by następnie nie wykluczyć, że mógł być z S.R. w hotelu, ale nie w czasie, gdy doszło do zaboru paszportu, co jest sprzeczne z nagraniem monitoringu z 14 stycznia 2023r. i wcześniejszymi wyjaśnieniami i oskarżonego i świadka. Ponadto trudno uznać relacje ww osób z rozprawy odwoławczej za wiarygodne w tym zakresie w jakim wskazywali, że byli wówczas bez pieniędzy i mogli przyjść do hotelu po to żeby zabrać klucz od jakiegoś hotelu aby się przespać, gdy dalej P. Z. opisał pobyt z S.R. wieczorem w lokalach rozrywkowych, gdzie musieli zapłacić za wstęp i drinki, co wskazuje że mieli jednak pieniądze, gdy nadto nie podawali aby wówczas byli bezdomni i faktycznie musieli szukać noclegu w hotelu. Nie bez znaczenia jest i to, że we wniosku dowodowym oskarżony powołał się na rozmowę z P. Z. o zdarzeniu i wskazał, że na pewno potwierdzi on jego ostatnią wersję, zaś P. Z. zeznał, że nigdy nie rozmawiał z oskarżonym na temat zabrania tego paszportu. Stąd ich relacje z rozprawy odwoławczej nie zasługiwały na wiarygodność.

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

Błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wbrew zarzutowi obrońcy, to sąd I instancji, w oparciu o wymowę dowodów obciążających i wynikających z nich okoliczności, nie poczynił błędnych ustaleń faktycznych w zakresie sprawstwa i winy S. R. (2) w przypisanym mu czynie. Bowiem dowody zebrane w toku postępowania przygotowawczego w postaci zeznań pokrzywdzonej, materiału z monitoringu, protokołu przeszukania i ujawnienia paszportu, a także wyjaśnień oskarżonych przyznających się do winy dot. zaboru paszportu wspólnie z inną osobą, stanowiły spójną, logiczną, nawzajem uzupełniajaca się całość potwierdzającą winę i oskarżonego S. R. i P. Z. w zaborze paszpotu w ramach działania wspólnie i w porozumieniu. Podjęte zaś przez S. R. na rozprawie przed sadem I instancji próby zakwestionowania wcześniejszego przyznania się, były na tyle nieudolne, że faktycznie sąd orzekający miał podstawę do potraktowania ich tylko w kategorii nieudolnie konstruowanej linii obrony (gdy przecież nikt nie kwestionował że w ramach prawa do obrony oskarżony może składać wyjaśnienia na rozprawie inne niż w dochodzeniu). I takiej oceny zmiany stanowiska oskarżonego nie mogły podważyć dowody przeprowadzone w toku rozprawy odwoławczej w postaci zeznań P. Z. i dodatkowych wyjaśnień oskarżonego. Osoby te składając relacje przed sadem okręgowym nie potrafiły bowiem przedstawić spójnej, kategorycznej i logicznej wersji zachowań ich obu, wiarygodnej motywacji dla której mieli się znaleźć w hotelu, a przede wszystkim ich relacje nie podważały zapisu z monitoringu i zeznań pokrzywdzonej. Obaj nie potrafili też przekonywująco wyjaśnić dlaczego w wyjaśnieniach z postępowania przygotowawczego przyznawali się do popełnienia zarzucanego zaboru paszportu wspólnie z inną osobą (co też wynikało z postawionych im zarzutów dot. pojedynczego czynu, gdy jego treść była jednoznaczna i sprowadzała się do zaboru w dniu 14.01.2023r. w E. pod adresem hotelu wspólnie i w porozumieniu w celu przywłaszczenia paszportu pokrzywdzonej) , a następnie wyjaśnienia takie podpisali. Hasłowe wskazanie w apelacji obrońcy, że w postępowaniu przygotowawczym nie ma równości stron, jako nie zawierające dalszego uzasadnienia takiej tezy, też nie mogło stanowić wystarczającego argumentu dla odmiennej oceny wyjaśnień oskarżonego poczynionej przez sąd I instancji, który słusznie uznał za wiarygodne tylko te z dochodzenia (a nie z rozprawy) i poczynił w oparciu m.in. o nie ustalenia faktyczne w sprawie. Ponadto, nawiązując do treści kolejnego argumentu skarżącego, to ani P. Z. ani też S.R. nie powoływali się na to by przyznanie się do zarzutów w dochodzeniu miało ich „uchronić przed dalej idącymi konsekwencjami”, co czyni i taki argument z apelacji gołosłownym, gdy obrońca nie doprecyzował nawet jakie to konsekwencje miał na myśli.

Reasumując, to zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku jest tylko wówczas słuszny, gdy zasadność ocen i wniosków wyprowadzonych przez sąd orzekający z okoliczności ujawnionych w toku przewodu sądowego nie odpowiada prawidłowości logicznego rozumowania. Zarzut ten nie może jednak sprowadzać się – jak to ma miejsce w niniejszej sprawie- do samej polemiki z ustaleniami sądu, opartej na sugestiach, domniemaniach, czy stanowiącej przyjętą linię obrony wersji oskarżonego z rozprawy. Ponadto sam fakt ujawnienia paszportu w mieszkaniu P. Z. nie stanowi wystarczającej podstawy do przyjęcia, że to P. Z. sam dokonał jego zaboru, skoro co innego wynika z wiarygodnych wyjaśnień obu oskarżonych z dochodzenia, a także i tego, że paszport był jeden a oskarżeni mieszkali pod różnymi adresami i fizycznie niewykonalne było to aby obaj sprawcy zabrali do dwóch różnych lokalizacji ten sam, jeden paszport. Przy czym skoro paszport był przechowywany po czynie przez jednego ze sprawców jego zaboru, nie został np. wyrzucony czy zwrócony pokrzywdzonej zaraz po nim, świadczy o zamiarze zaboru tego dokumentu w celu jego przywłaszczenia, gdy mieli oni świadomość pozbawienia pokrzywdzonej władztwa nad tym dokumentem. Ponadto dokument ten został odzyskany dopiero przez policję, po przeprowadzeniu czynności w sprawie, a nie z inicjatywy sprawców.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z przyczyn dla których zarzut z apelacji i argumenty podniesione w apelacji, a w konsekwencji wniosek końcowy nie zasługiwały na uwzględnienie.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Cały Wyrok

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Z przyczyn dla których zarzut z apelacji i argumenty podniesione w apelacji, a w konsekwencji wniosek końcowy nie zasługiwały na uwzględnienie.

Ponadto należało, biorąc pod uwagę choćby działanie oskarżonego wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, czy uprzednią wielokrotną karalność oskarżonego, którego dotychczas orzekane kary nie wdrożyły do przestrzegania porządku prawnego, to zaakceptować też rodzaj i wymiar kary za przypisany mu czyn tj. 10 miesięcy pozbawienia wolności, która nie razi rażącą surowością.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Pkt. II, III

Ponieważ oskarżonego w postępowaniu odwoławczym na dwóch terminach rozprawy reprezentował obrońca ustanowiony z urzędu, to należało zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz kancelarii tego obrońcy kwotę 1008zł + podatek VAT (art. 29 ust. 1 prawa o adwokaturze, §4 ust.1i3, §17ust.2 pkt. 4 i §20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14.05.2024r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu).

W ustalonych okolicznościach sprawy, pomimo iż apelacja obrońcy oskarżonego nie zasługiwała na uwzględnienie, to zachodziły podstawy do zwolnienia oskarżonego od kosztów sądowych postępowania odwoławczego z uwagi na trudną sytuację materialną i osadzenie w jednostce penitencjarnej (art. 624§1kpk).

7.  PODPIS