Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Elblągu

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 257/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Elblągu z 12 kwietnia 2024r. w spr. VIII K 759/23

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

Ł. P. (1)

karalność oskarżonego

Czyn z art. 242§3 kk

Informacja z KRK

k.548-552

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

Informacja z KRK

Informacja została sporządzona przez podmiot do tego uprawniony, jej treść nie była kwestionowana przez strony, stąd dowód ten zasługuje na wiarygodność.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

zarzut obrazy art. 607 e § 1 kpk poprzez jego błędna wykładnię, co miało wpływ na treść wyroku

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Obrońca oskarżonego postawił zarzut obrazy art. 607 e § 1 kpk poprzez jego błędna wykładnię i niezastosowanie przez sąd I instancji na potrzeby wydania zaskarżonego orzeczenia, gdy niezasadnie uznano iż doszło do wyłączenia zasady specjalności z uwagi na treść art. 607e §3 pkt. 4 kpk. Powołał się też na orzeczenia Sądu Najwyższego w sprawach III KK 21/13 i IV KK 780/18 z których wynika, iż nawet jeżeli wobec oskarżonego nie jest w danej sprawie stosowane tymczasowe aresztowanie, lecz jest on pozbawiony wolności w innej sprawie, to wyłączenie działania zasady specjalności w oparciu o przepis art. 607 e §3 pkt. 4 kpk nie jest możliwe. Podniósł też, że czyn zarzucany oskarżonemu zagrożony jest m.in. karą pozbawienia wolności wobec czego nie zachodzi wyłączenie przewidziane w art. 607 e § 3 pkt. 5 kpk.

Odnosząc się treści zarzutów i argumentacji przytoczonej na ich poparcie, to należy zauważyć, że i w postanowieniu Sądu Najwyższego w sprawie V KK 222/09, a następnie w uchwale tego Sądu z 24.11.2010 r. w spr. I KZP 19/10, przyjęto, że art. 607e § 3 pkt 4 kpk stanowi samodzielną przesłankę wyłączenia przewidzianej w art. 607e § 1 kpk zasady specjalności, dla jej wyłączenia nie jest potrzebne posiłkowanie się treścią art. 607 e §3 pkt. 5 kpk, gdy przepis art. 607 e § 3 pkt 4 kpk dotyczyć może wszystkich czynów zabronionych, niezależnie od wysokości zagrożenia sankcją karną. Mimo więc, że art. 607 e § 3 pkt 5 kpk odnosi się wyłącznie do występków zagrożonych jedynie karami grzywny lub ograniczenia wolności, to samo stwierdzenie zaistnienia warunków z art. 607 e §3 pkt. 4 kpk wystarczy do niestosowania w danej sprawie i to niezależnie od grożącej za rozpoznawany czyn sankcji, przewidzianej w art. 607e § 1 kpk zasady specjalności. Bowiem każdy z ośmiu punktów art. 607e § 3 kpk statuuje odrębną podstawę wyłączenia zasady specjalności (patrz: Dudka Katarzyna (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz, wyd. III, Opublikowano: WKP 2023). Przy czym z zarówno z aktualnego orzecznictwa sądów wyższych instancji, jak i poglądów doktryny wynika, że jeżeli w danej, rozpoznawanej sprawie nie stosowano wobec oskarżonego środka polegającego na pozbawieniu wolności, to nie stosuje się art. 607e §1 kpk. Pogląd taki został wyrażony nie tylko w przytoczonej w pisemnym uzasadnieniu zaskarżonego wyroku tezie z orzeczenia Sądu Najwyższego z 30 lipca 2020r. w sprawie V KK 243/20, ale także w orzeczeniach z 1 czerwca 2017 r., III KK 492/16, z 28 września 2015 r., IV KK 136/15, z 15 lipca 2020r. w spr. V KK 680/19 czy z 23.11.2016r. III KK 220/16 . Zarówno sędziowie Sądu Najwyższego uczestniczący w wydaniu powyższych orzeczeń , jak i komentatorzy przepisów Kodeksu postępowania karnego, w zakresie interpretacji art. 607e § 3 pkt 4 kpk, zgadzają się ( patrz komentarze do art. 607 e kpk: np. red. Skorupka 2023, wyd. 6/Nita-Światłowska, , red. Sakowicz 2023, wyd. 10/Górski/Sakowicz, Dudka Katarzyna (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz, wyd. Opubl: WKP 2023), że w świetle art. 607 e § 3 pkt 4 kpk zasada specjalności jest wyłączona wówczas, gdy inne postępowanie karne, o czyn nieobjęty zgodą organu państwa wydającego, nie wiąże się ze stosowaniem wobec osoby ściganej środka polegającego na pozbawieniu wolności; nie ma natomiast znaczenia okoliczność, że osoba przekazana jest pozbawiona wolności w sprawie o przestępstwo, które stanowiło podstawę przekazania. Tym samym mimo braku zrzeczenia się przez oskarżonego zasady specjalności, możliwe było prowadzenie postępowania o czyn nie objęty ENA ponieważ w sprawie tej nie stosowano wobec oskarżonego środka polegającego na pozbawieniu wolności.

W przytoczonym przez obrońcę orzeczeniu SN w sprawie III KK 21/13 stwierdzono, że stosowanie tymczasowego aresztowania w toku postępowania karnego o inne przestępstwo niż to, które stanowiło podstawę przekazania osoby na podstawie ENA, jest przeszkodą prawną w jej ściganiu za ten czyn, ale odniesiono to do stanu faktycznego, gdy w danym postępowaniu nieobjętym nakazem przed przekazaniem osoby ściganej stosowano wobec niej środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania. Jednak w wyroku z 28.09.2015 r. w sprawie IV KK 136/15 Sąd Najwyższy stwierdził, że przepis art. 607e § 3 pkt 4 kpk zezwala na ściganie, jeżeli postępowanie karne toczące się po przekazaniu osoby ściganej nie wiąże się ze stosowaniem wobec niej środka polegającego na pozbawieniu wolności, nie ma zatem znaczenia okoliczność, że środek taki stosowano wobec tej osoby przed jej przekazaniem. Co prawda wobec Ł. P. zastosowano tymczasowe aresztowanie, ale w realiach rozpoznawanej sprawy nigdy nie doszło do wprowadzenia wobec oskarżonego tego środka, po przekazaniu go nie stosowano więc wobec Ł. P. tymczasowego aresztowania.

Ponadto w zaskarżonym wyroku orzeczono wobec Ł. P. karę wolnościową ograniczenia (a nie pozbawienia) wolności, gdy z art. 607 e §3 pkt. 3 wynika jeszcze jedna samodzielna przesłanka, która powoduje wyłączenie zasady z art. 607 e §1 kpk, tj. nie orzeczenia kary pozbawienia wolności albo innego środka polegającego na pozbawieniu wolności.

W świetle więc powyższych rozważań, to zarzut obrazy art. 607 e §1 kpk poprzez jego błędna wykładnię i niezastosowanie przez sąd I instancji na potrzeby wydania zaskarżonego orzeczenia nie podlegał uwzględnieniu , gdyż faktycznie doszło do wyłączenia zasady specjalności z uwagi na omówione przesłanki wymienione w treści art. 607e §3 kpk.

Na marginesie należy zaznaczyć, że obrońca nie kwestionował ustaleń sądu I instancji, które spowodowały przypisanie oskarżonemu czynu popełnionego do dnia 30 sierpnia 2021r., stąd w realiach niniejszej sprawy nie ma podstaw do rozważania przedawnienia karalności tego czynu.

Wniosek

O zmianę wyroku poprzez umorzenie postępowania, ewentualnie o przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z przyczyn dla których zarzut z apelacji i argumenty podniesione w apelacji, a w konsekwencji wniosek końcowy nie zasługiwały na uwzględnienie.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Cały Wyrok

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Z przyczyn dla których zarzut z apelacji i argumenty podniesione w apelacji, a w konsekwencji wniosek końcowy nie zasługiwały na uwzględnienie.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Pkt. II

W ustalonych okolicznościach sprawy, pomimo iż apelacja obrońcy oskarżonego nie zasługiwała na uwzględnienie, to zachodziły podstawy do zwolnienia oskarżonego przebywającego w jednostce penitencjarnej od kosztów postępowania odwoławczego z uwagi na trudną sytuację materialną (art. 624§1kpk).

7.  PODPIS