Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Elblągu

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 81/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Elblągu z 27 listopada 2023r. w spr. VIII K 1021/23

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

K. G.

karalność oskarżonego

Czyn z art. 278§1 kk w zw. z art. 12§1 kk

Informacja z KRK

k.183-185

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

Informacja z KRK

Informacja została sporządzona przez podmiot do tego uprawniony, jej treść nie była kwestionowana przez strony, stąd dowód ten zasługuje na wiarygodność.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

Rażąco surowej kary

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Na wstępie należy zaznaczyć, że apelacja obrońcy została złożona tylko w zakresie dot. kary, stąd sąd odwoławczy nie sporządza uzasadnienia swojego wyroku we wnioskowanym zakresie tj. co do winy i co do kary, tylko co do zarzutu rażąco surowej kary (gdy nie zaszły też w sprawie warunki np. z art. 440 kpk czy bezwzględnej przyczyny odwoławczej nakazujące ingerować w treść wyroku ponad zarzut z apelacji).

Co do zarzutu rażąco surowej kary, to zarzut ten nie podlegał uwzględnieniu. Bowiem zmiana wyroku z powodu rażącej surowości kary może mieć miejsce dopiero wtedy, gdy wykazana zostanie wyraźna, „rażąca” czyli nie dająca się zaakceptować, dysproporcja między karą wymierzoną przez sąd I instancji a karą, jaką należałoby wymierzyć w następstwie prawidłowego zastosowania dyrektyw wymiaru kary, czego w realiach rozpoznawane sprawy nie stwierdzono.

Należało bowiem ocenić- wbrew argumentom z apelacji- że sąd I instancji wymierzył oskarżonemu karę proporcjonalną i adekwatną do okoliczności przedmiotowej sprawy, co następnie w należyty sposób uzasadnił. Przede wszystkim należy podkreślić, że oskarżony dopuścił się nie jednej , ale trzech kradzieży sklepowych w warunkach art. 12§1 kk, co już wskazywało na potrzebę wymierzenia mu kary powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia z sankcji art. 278§1 kk, tym bardziej, że – wbrew tezie z apelacji- łączna wartość skradzionego mienia nie była niska bo wyniosła 2.896zł, a w trakcie zdarzenia z 04 maja 2023r. dokonał kradzieży wiertarko-wkrętarek o wartości 1.598zł (a więc nie każda kradzież popełniona w warunkach przypisanego czynu ciągłego dotyczyła mienia o wartości poniżej 800zł). Stąd uznanie przez sąd I instancji, że oskarżony – z uwagi na te okoliczności- dopuścił się czynu ciągłego o znacznej społecznej szkodliwości jest jak najbardziej zasadne, tym bardziej, że rację ma też ten sąd i co do tego, że z uwagi na uprzednią karalność -z której oskarżony nie wyciągnął żadnych wniosków- to oskarżony jako osobą zdemoralizowana, cechująca się brakiem poszanowania porządku prawnego, co musi znaleźć odzwierciedlenie w wymierzonej mu karze.

Oskarżony przed przypisanym mu czynem ciągłem w niniejszej sprawie dopuszczał się już podobnych przestępstw p-ko mieniu, a także przestępstw związanych z narkotykami, ale nie może to wskazywać na brak przyjętej demoralizacji oskarżonego, skoro okazał się on być sprawcą niepoprawnym, wobec którego wcześniej orzekany kary nie odniosły skutku prewencyjno-wychowawczego. Tym bardziej, że oskarżony – czego obrońca nie chce dostrzec podnosząc, że „oskarżony wprawdzie był uprzednio karany, ale większość skazań wynikała z zażywania narkotyków, nie miała natomiast związku z przestępstwami przeciwko mieniu”-przypisanego czynu ciągłego popełnionego w okresie od 28.04.2023r. do 10.05.2023r. dopuścił się zaledwie po upływie ponad miesiąca od uprawomocnienia się dwóch wyroków za poprzednie przypisane mu przestępstwa p-ko mieniu. Świadczy to więc o braku podstaw do przyjęcia zaistnienia warunków z art. 69§1 kk do zastosowania dobrodziejstwa postulowanego w apelacji warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności wymierzonej oskarżonemu, gdy faktycznie nie można postawić pozytywnej prognozy kryminologicznej co do zachowania oskarżonego w przyszłości.

Nie można też było uwzględnić argumentów o ciężkiej sytuacji życiowej i złym stanie psychicznym oskarżonego, które szczególnie powinny mieć znaczenie dla złagodzenia kary. W sprawie oskarżony był bowiem badany przez biegłych psychiatrów, którzy wydali opinię o braku podstaw do stwierdzenia okoliczności z art. 31 kk, gdy jedynie przyjęli że oskarżony wykazuje cechy uzależnienia od alkoholu i substancji psychoaktywnych oraz zaburzenia osobowości. Ponadto, mimo twierdzeń o tym że oskarżony cierpi na zespół Tourett’a, to w aktach brak dokumentu schorzenie to u oskarżonego diagnozujące. Z opinii biegłych psychiatrów wynika zaś, że oskarżony może prowadzić obronę w sposób samodzielny i rozsądny, a także przebywać w warunkach jednostki penitencjarnej, gdy nie zachodzi konieczność stosowania środka zabezpieczającego, co podważa tezy z apelacji obrońcy, iż oskarżony z uwagi na deficyty dot. uzależnień i stanu zdrowia nie poradzi sobie w warunkach zakładu karnego „z towarzyszącą jemu chorobą”. W tym miejscu należy też zauważyć, że w jednostkach penitencjarnych- o ile będzie to konieczne- skazany będzie miał przecież możliwość korzystania z konsultacji z psychologiem czy psychiatrą, a w przypadku konieczności- z leczenia u specjalisty.

Nie można też zgodzić się z obrońcą, że należy szczególnie uwzględnić postawę oskarżonego i to, że przyznał się do czynów i wskazał gdzie przechowuje skradzione przedmioty. Bowiem oskarżony został ujęty na tzw. „gorącym uczynku” ostatniej kradzieży z 10 maja 2023r. i wówczas odebrano od niego skradzioną tego dnia wiertarkę, przy czym stawiał on opór przy zatrzymaniu. Popełnienie przez niego trzech kradzieży sklepowych zostało zaś udokumentowane na zabezpieczonych nagraniach z monitoringu oraz zeznaniami świadków, stąd przyznanie się do czynów czy wskazanie że posiada w miejscu zamieszkania skradzione pozostałe mienie (gdy po zatrzymaniu i tak doszłoby do przeszukania), nie przyczyniło się znacząco do ustalenia okoliczności sprawy i nie może stanowić argumentu dla wykazania, że oskarżony nie jest osobą zdemoralizowaną i zasługującą na izolacyjną karę. Ponadto sad I instancji nie wymierzył przecież oskarżonemu kary pozbawienia wolności w górnej granicy kary możliwej do orzeczenia, gdy kara 4 miesięcy pozbawienia wolności jawi się wręcz jako kara orzeczona w dolnej granicy sankcji z art. 278§1 kk.

Z uwagi na powyższe należało przyjąć, że rażąca surowość wymierzonej oskarżonemu kary nie została argumentami z apelacji, w konfrontacji z okolicznościami sprawy wynikającymi ze zgromadzonych dowodów, wykazana.

Wniosek

O zmianę wyroku poprzez wymierzenie oskarżonemu kary pozbawienia wolności o charakterze nie izolacyjnym, względnie karę pozbawienia wolności z warunkowym jej zawieszeniem

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z przyczyn dla których zarzut z apelacji i argumenty podniesione w apelacji, a w konsekwencji wniosek końcowy nie zasługiwały na uwzględnienie.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zaskarżony wyrok

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Z przyczyn dla których zarzut z apelacji i argumenty podniesione w apelacji, a w konsekwencji wniosek końcowy nie zasługiwały na uwzględnienie.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Pkt. II, III

Ponieważ oskarżonego w postępowaniu odwoławczym reprezentował obrońca ustanowiony z urzędu, to należało zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz kancelarii tego obrońcy kwotę 840 zł brutto (art. 29 ust. 1 prawa o adwokaturze, §11 ust.2 pkt.4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie).

W ustalonych okolicznościach sprawy, pomimo iż apelacja obrońcy oskarżonego nie zasługiwała na uwzględnienie, to zachodziły podstawy do zwolnienia oskarżonego od kosztów postępowania odwoławczego z uwagi na trudną sytuację materialną (art. 624§1kpk).

7.  PODPIS