VI Ka 243/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Elblągu z 2013-07-12
Sygn. akt. VI Ka 243/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 12 lipca 2013 r.
Sąd Okręgowy w Elblągu VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodnicząca: |
SSO Elżbieta Kosecka - Sobczak |
Sędziowie: |
SO Irena Linkiewicz (spr.) SO Rafał Matysiak |
Protokolant |
st.sekr.sądowy Joanna Prabucka – Ochniak |
przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Krzysztofa Piwowarczyka
po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2013r.,
sprawy K. O.
oskarżonego z art.178 a § 1 kk i inne
na skutek apelacji wniesionej przez Prokuratora Rejonowego w Elblągu
od wyroku Sądu Rejonowego w Elblągu
z dnia 8 kwietnia 2013 r., sygn. akt VIII K 165/13
I. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że w związku ze skazaniem
oskarżonego K. O. za czyn z art.178a§1 kk – punkt I wyroku:
na podstawie art.42§2 kk w zw. z art.43§1 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 2 /dwóch/ lat;
II. w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;
III. zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów
sądowych za postępowanie odwoławcze.
Sygn. akt VI Ka 243/13
UZASADNIENIE
K. O. został oskarżony o to ,że :
1. w dniu 01 stycznia 2013 r. w E. na ul. (...) umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym tj. art.45 ust.1 ustawy prawo o ruchu drogowym w ten sposób, że znajdując się w stanie nietrzeźwości tj. posiadając 0,62 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu prowadził samochód osobowy marki S. (...) nr rej. (...)
tj. o czyn z art. 178a§1 kk;
2. w dniu 01 stycznia 2013 r. w E., przez stworzenie fałszywych dowodów w sprawie (...) i (...), skierował ściganie o przestępstwo przeciwko M. R., w ten sposób, że będąc zatrzymanym jako osoba podejrzana o popełnienie przestępstwa z art.178a§1 kk podał dane personalne M. R., a następnie podrobił jego podpis na dokumentach w postaci protokołu użycia kontrolno –pomiarowego do ilościowego oznaczenia alkoholu w wydychanym powietrzu z dnia 01 stycznia 2013 r. oraz protokołu zatrzymania osoby z dnia 01 stycznia 2013 r.
tj. o czyn z art.235 kk w zb. z art. 270§1 kk w zw. z art.11§2 kk;
3. w dniu 01 stycznia 2013 r. w E. będąc zatrzymanym przez funkcjonariuszy policji z powodu kierowania samochodem w stanie nietrzeźwości , dokonał samouwolnienia w ten sposób, że uciekł z budynku Komendy Miejskiej Policji w E.
tj. o czyn z art. 242§1 kk.
Wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 08 kwietnia 2013 r., sygn. akt VIII K 165/13 oskarżony K. O. został uznany za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie pierwszym aktu oskarżenia z art.178a§1 kk i za to na podstawie art.178a§1 kk wymierzono mu karę 8 miesięcy pozbawienia wolności.
Oskarżony został uznany także za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie drugim aktu oskarżenia z art.235 kk w zb. z art.270§1 kk w zw. z art. 11§2 kk i za to na podstawie art. 235 kk w zw. z art.11§3 kk wymierzono mu karę 1 roku pozbawienia wolności.
Oskarżonego K. O. uznano również za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie trzecim aktu oskarżenia z art. 242§1 kk i za to na podstawie art. 242§1 kk wymierzono mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.
Na podstawie art. 85 kk i art. 86§1 i§2 kk połączono jednostkowe kary pozbawienia wolności i wymierzono oskarżonemu karę łączną 2 lat pozbawienia wolności.
Na podstawie art. 69§1 i§2 kk oraz art.70§1 pkt 1 kk i art.73§1 kk warunkowo zawieszono wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary łącznej pozbawienia wolności na okres 5 lat tytułem próby i oddano go w tym okresie pod dozór kuratora.
Na podstawie art.72§1 pkt 5 kk zobowiązano oskarżonego do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu.
Na podstawie art.72§1 pkt 8 kk zobowiązano oskarżonego do podjęcia starań o uzyskanie stałej pracy zarobkowej.
Oskarżonego zwolniono w całości od obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.
Apelację od powyższego wyroku wniósł Prokurator Rejonowy w Elblągu zaskarżając wyrok w części dotyczącej nie orzeczenia obligatoryjnego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów na niekorzyść oskarżonego K. O..
Skarżący wyrokowi temu zarzucił obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść wyroku – tj. art.335§1 kpk w zw. z art. 343§5 kpk poprzez wydanie na posiedzeniu wyroku odbiegającego od treści wniosku prokuratora , zaaprobowanego przez oskarżonego , a polegającą na nie orzeczeniu wskazanego w treści wniosku obligatoryjnego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów w ruchu lądowym na okres dwóch lat.
Podnosząc niniejszy zarzut Prokurator Rejonowy wniósł o uzupełnienie zaskarżonego wyroku i orzeczenie na podstawie art.42§2 kk zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów w ruchu lądowym na okres dwóch lat.
Sąd Okręgowy zważył co następuje:
Apelacja Prokuratora Rejonowego w Elblągu jako zasadna zasługiwała na uwzględnienie.
Na wstępie wskazać należy ,że Sąd Rejonowy w Elblągu w sposób prawidłowy przeprowadził postępowanie w trybie art.335 kpk w zw. z art. 343§4 kpk ujawniając materiał dowodowy pozwalający na merytoryczne rozstrzygnięcie przedmiotowej sprawy. Dokonane przez Sąd I instancji ustalenia faktyczne nie wykraczają poza granice swobodnej oceny dowodów. Ustalenia te zostały dokonane na podstawie analizy przeprowadzonych dowodów, których ocena nie wykazała błędów natury faktycznej czy logicznej , zgodna była ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego.
W związku z powyższym za słuszne należało uznać wnioski wyprowadzone przez Sąd Rejonowy ,iż oskarżony K. O. dopuścił się popełnienia zarzucanych mu aktem oskarżenia czynów.
Jak wynika z akt niniejszej sprawy , oskarżony K. O. przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i wyraził wolę dobrowolnego poddania się karze bez przeprowadzenia rozprawy. Prokurator Rejonowy uznając, że okoliczności popełnienia przestępstw przez oskarżonego nie budzą wątpliwości , a postawa oskarżonego wskazywała ,że cele postępowania zostaną osiągnięte zamieścił w akcie oskarżenia wniosek o wydanie wyroku skazującego i orzeczenie uzgodnionych z oskarżonym kar i środków karnych.
Sąd Rejonowy w Elblągu na posiedzeniu w dniu 08 kwietnia 2013 r. uwzględnił wniosek Prokuratora Rejonowego i wydał wyrok skazujący oskarżonego.
Sąd I instancji uznając oskarżonego K. O. za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie pierwszym aktu oskarżenia z art. 178a§1 kk na podstawie art. 178a§1 kk wymierzył mu karę 8 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd uznał oskarżonego także za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie drugim aktu oskarżenia z art. 235§1 kk w zb. z art. 270§1 kk w zw. z art.11§2 kk i za to na podstawie art. 235§1 kk w zw. z art.11§3 kk wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności.
Nadto Sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie trzecim aktu oskarżenia z art. 242§1 kk i za to na podstawie art.242§1 kk wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.
Na podstawie art. 85 kk i art.86§1 i §2 kk wymierzono oskarżonemu karę łączną dwóch lat pozbawienia wolności , której wykonanie na podstawie art. 69§1 i §2 kk i art. 70§1 pkt 1 kk warunkowo zawieszono na okres próby 5 lat . Na podstawie art. 73§1 kk oddano oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora , a dodatkowo na podstawie art. 72§1 pkt 5 i pkt 8 kk zobowiązano oskarżonego do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu i podjęcia starań o uzyskanie stałej pracy zarobkowej.
Sąd Rejonowy wymierzając powyższym wyrokiem wobec oskarżonego kary jednostkowe za przypisane przestępstwa jak i karę łączną pozbawienia wolności o charakterze probacyjnym , dozór kuratora oraz nakładając obowiązki powstrzymywania się od nadużywania alkoholu i podjęcia starań o uzyskanie stałej pracy zarobkowej orzekł w tym zakresie zgodnie z wnioskiem zawartym w akcie oskarżenia.
Jednakże , zgodnie z wnioskiem Prokuratora Rejonowego, nie został orzeczony wobec oskarżonego , któremu przypisano popełnienie czynu z art.178a§1 kk, środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 2 lat.
Zatem za jak najbardziej zasadny należało uznać podniesiony w apelacji Prokuratora Rejonowego zarzut obrazy przepisów postępowania mający wpływ na treść wyroku , tj. art. 335§1 kpk w zw. z art.343§6 kpk poprzez wydanie na posiedzeniu wyroku odbiegającego od treści wniosku prokuratora , zaaprobowanego przez oskarżonego, a polegającego na nie orzeczeniu wskazanego w treści wniosku obligatoryjnego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 2 lat.
Nadmienić należy ,iż Sąd Rejonowy dostrzegł popełnione uchybienie , co zaznaczył w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia.
W związku z powyższym Sąd Okręgowy na podstawie art. 437§1 kpk zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób ,że w związku ze skazaniem oskarżonego K. O. za czyn z art.178a§1 kk – punkt I wyroku , na podstawie art. 42§2 kk w zw. z art. 43§1 kk orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 2 lat .
W pozostałej części wyrok jako słuszny został utrzymany w mocy.
Na podstawie art. 624§1 kpk w zw. z art. 634 kpk i art. 17 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. z 1983 r., Nr 49, poz. 223 ze zm.) Sąd Okręgowy uznał za zasadne zwolnienie oskarżonego K. O. od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Elblągu
Osoba, która wytworzyła informację: Elżbieta Kosecka-Sobczak, Rafał Matysiak
Data wytworzenia informacji: