Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Elblągu

POSTANOWIENIE

Dnia 28 lutego 2013r.

Sąd Okręgowy w Elblągu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Teresa Zawistowska

SO Aleksandra Ratkowska (spr.)

SO Dorota Twardowska

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 28 lutego 2013r.

w E.

sprawy z wniosku E. K. i L. K.

przeciwko małżonce dłużnika D. P.

o nadanie klauzuli wykonalności

na skutek zażalenia wnioskodawców

na postanowienie Sądu Rejonowego w Braniewie

z dnia 17 stycznia 2013r., sygn.akt I Co 735/12

p o s t a n a w i a :

oddalić zażalenie.

Sygn.akt I Cz 81 /13

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 17 stycznia 2013r. Sąd Rejonowy w Braniewie oddalił wniosek E. K. i L. K. o nadanie klauzuli wykonalności prawomocnemu wyrokowi Sądu Rejonowego w Braniewie z dnia 12 kwietnia 2011r. w sprawie I Cupr 26/11 przeciwko małżonce dłużnika P. D. P. .

W uzasadnieniu postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, iż zgodnie z art.787 kpc tytułowi egzekucyjnemu wydanemu przeciwko osobie pozostającej w związku małżeńskim sąd nada klauzulę wykonalności także przeciwko jej małżonkowi z ograniczeniem jego odpowiedzialności do majątku objętego wspólnością majątkową, jeżeli wierzyciel wykaże dokumentem urzędowym lub prywatnym, że stwierdzona tytułem egzekucyjnym wierzytelność powstała z czynności prawnej dokonanej za zgodą małżonka dłużnika. Wierzyciele nie przedłożyli dokumentu wskazującego, że wierzytelność stwierdzona tytułem egzekucyjnym powstała z czynności prawnej dokonanej za zgodą małżonka dłużnika i z tej przyczyny z braku przesłanek określonych w aert.787 kpc wniosek oddalono.

W zażaleniu na to postanowienie wierzyciele domagali się jego zmiany przez uwzględnienie wniosku o nadanie klauzuli wykonalności wyrokowi zaocznemu z 12 kwietnia 2011r. w sprawie I Cupr 26/11 Sądu Rejonowego w Braniewie przeciwko małżonce dłużnika D. P. oraz zasądzenie na ich rzecz kosztów postępowania.

Skarżący zarzucili naruszenie przepisu art.787 kpc w zw. z art.37§1 krio wskazując, że ich roszczenie dotyczyło czynności wykonanej przez dłużnika w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, co do której nie jest wymagana zgoda małżonka.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jako nieuzasadnione nie zasługiwało na uwzględnienie.

Sąd Rejonowy prawidłowo zastosował w sprawie przepis art.787 kpc, który pozwala na drodze postępowania sądowego doprowadzić do realizacji zasady ograniczonej odpowiedzialności majątkiem wspólnym za długi jednego z małżonków pozostającego w ustawowej wspólności majątkowej po nowelizacji kodeksu rodzinnego i opiekuńczego dokonanej ustawą z dnia 17 czerwca 2004r. o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2004r. Nr 162, poz.1691) . Tytuł wykonawczy wystawiony przeciwko osobie pozostającej w związku małżeńskim nie uprawnia do prowadzenia egzekucji z majątku objętego wspólnością ustawową i aby uzyskać taką możliwość wierzyciel musi dysponować klauzulą wykonalności również przeciwko małżonkowi dłużnika. Aby uzyskać taką klauzulę w postępowaniu o nadanie klauzuli wykonalności przeciwko małżonkowi dłużnika wierzyciel musi wykazać dokumentem urzędowym albo prywatnym, że stwierdzona tytułem egzekucyjnym wierzytelność powstała z czynności prawnej dokonanej za zgodą małżonka dłużnika (art.41 krio). Z przywołanych przepisów wynika, że jeżeli wierzyciel , dokonując czynności prawnej z osobą pozostającą w związku małżeńskim, chciałby zapewnić sobie możliwość prowadzenia ewentualnej przyszłej egzekucji nie tylko z majątku osobistego dłużnika oraz składników wymienionych w art.776 ¹ kpc, ale także z majątku wspólnego dłużnika i jego małżonka, to powinien zadbać o zgodę małżonka dłużnika na zaciągnięcie przez dłużnika zobowiązania. Zgoda taka musi wynikać z dokumentu urzędowego (art.244 kc) lub prywatnego (art.245 kc). Skarżący takim dokumentem się nie legitymowali, dlatego brak było podstaw do uwzględnienia wniosku na podstawie art.787 kpc.

Z tych przyczyn zażalenie jako bezzasadne podlegało oddaleniu na podstawie art.385 kpc w zw. z art.397§2 kpc w zw. z art.13§2 kpc.